Parklicht beschrijft het zo:

“Lokatie: een gevel in een duistere hoek van het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT)
Eén, dan twee en uiteindelijk drie ovalen, oplichtend als witte aureolen, dwarrelden in extreem slow motion over de donkere stenen. Tegen de tijd dat ook de laatste uit zicht dreigde te verdwijnen, verscheen nummer één weer in beeld. Deze uiterst minimale video-animatie vormde het meest verstilde werk van allemaal – wat nog eens versterkt werd door de wat obscure achteraf-lokatie. Overigens: op de laatste Parklicht-avond was er een dance-feest in het KIT. Achter de ramen scheen gekleurd licht en foute muziek dreunde door de muren, maar het ijle videowerkje bleef overeind – de ijlheid werd er in zekere zin zelfs door versterkt.”

28, 29 en 30 december 2017